Daktyle po 8 miesiącu

Uprawę palm daktylowych znano już prawdopodobnie 7 tysięcy lat temu, o czym świadczą rysunki wyryte na skałach. Jako jedne z pierwszych walory daktyli poznały ludy Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Owoce bogate w energetyczny cukier okazały się cennym składnikiem diety.

Uprawę palm daktylowych znano już prawdopodobnie 7 tysięcy lat temu, o czym świadczą rysunki wyryte na skałach. Jako jedne z pierwszych walory daktyli poznały ludy Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu. Owoce bogate w energetyczny cukier okazały się cennym składnikiem diety. Jadano je na surowo, gotowane, smażone  oraz suszone. Wytwarzano również mąkę daktylową, z której perskie kobiety wypiekały placki dla uczczenia śmierci i zmartwychwstania Zaratustry.
 

Sumeryjczycy  zawdzięczali daktylom rozkwit swojego królestwa, dlatego palmy daktylowe czczone były prze nich jako święte drzewa, dla Żydów natomiast palma daktylowa stała się symbolem sprawiedliwości.

To pierwszy owoc egzotyczny, jaki poznała Europa. Delektowali się nim już greccy i rzymscy smakosze, a o długiej historii daktyli w tym regionie świadczy ich nazwa - według tradycji to sam Arystoteles porównał te niezwykłe owoce do palców (daktylos). I tak już zostało do naszych czasów.

W produkcji daktyli przodują kraje arabskie takie jak Iran, Pakistan i Arabia Saudyjska, jednak dołączają do nich również Stany Zjednoczone. Uprawa palm daktylowych jedynie w suchym i gorącym klimacie, zapewnia odpowiednie warunki dla dojrzewania owoców.

Naturalna słodycz

Owoce daktyli, dzięki dużej zawartości naturalnego cukru: w zależności od odmiany, daktyle zwierają go od 30 do 80%. Poza tym znajdziemy w nich także białka, tłuszcze, karoteny, witaminy A, B1, B2, PP, E i C, potas, wapń, żelazo, magnez oraz fosfor.
Uwaga - owoce te są dość kaloryczne:  100 g dostarcza od 270 do 300 kalorii w zależności od odmiany.

Występowanie znaczącej ilości błonnika pokarmowego sprawia, że spożywanie daktyli może zapobiegać zaparciom oraz przyczyniać się do obniżenia poziomu cukru i cholesterolu we krwi. Dzięki obecności antyoksydantów, daktyle mogą wzmagać reakcje obronne organizmu w stosunku do niektórych chorób. Potas w daktylach sprawia, że można je proponować również osobom z nadciśnieniem.

Oprócz walorów odżywczych, daktyle maja także właściwości lecznicze. Przez wieki były skutecznym lekarstwem na katar oraz kaszel.

Na świecie uprawianych jest wiele odmian daktyli, ale do najpopularniejszych należą:
 
  • Bhari - nazwa pochodzi od wiatru, który ma zasadniczy wpływ na ich aromat, mają cienką skórkę i delikatny miąższ;
  • Degled Noor - ze względu na jasno-bursztynowy kolor nazywane "daktylami światła", o delikatnym smaku i aromacie;
  • Hdlawy - suszone na drzewach i dosuszane w suszarniach, mają delikatny miąższ;
  • Medjool - ze względu na wielkość i smak owoców nazwany "Cadillakiem" wśród daktyli, o delikatnej skórce i soczystym miąższu; mają tak dużo soku, że muszą być suszone w suszarniach;
  • Thoory - nazywane "daktylowym chlebem", ponieważ stanowią podstawę wyżywienia koczowniczych plemion Nomadów, jest to najbardziej wysuszony typ daktyli o twardej skórce i bardzo słodkim miąższu, bardziej nadający się do żucia;
  • Zabidi - arystokrata spośród daktyli, wyróżniający się dużą pestką, pokryty czerwonawo-brązową skórką, słodki w smaku i doskonały na przetwory.