Pietruszka po 6 miesiącu

Dwuletnia roślina z rodziny baldaszkowatych, pochodząca pierwotnie ze wschodniej części strefy śródziemnomorskiej - prawdopodobnie z Sardynii.

Dwuletnia roślina z rodziny baldaszkowatych, pochodząca pierwotnie ze wschodniej części strefy śródziemnomorskiej - prawdopodobnie z Sardynii. Od wieków uprawiana w Europie i innych częściach świata jako warzywo. Do Europy Środkowej sprowadził ją Karol Wielki.

Odmiany

  • Naciowa, z twardym, niejadalnym korzeniem, której liście wykorzystuje się do celów spożywczych. Jest o wiele bogatsza od korzeniowej w składniki odżywcze. Zawiera m.in.: sód, potas, magnez, wapń, żelazo, miedź, fosfor, fluor, chlor, karoten, witaminy: B1, B2, B6, C (dużo), kwas nikotynowy.
  • Korzeniowa, z jadalnymi zarówno korzeniami, jak i liśćmi. Zawiera o wiele mniej tak cennego fosforu, w ogóle nie zawiera sodu, potasu, magnezu, wapnia, żelaza, miedzi, ma mniej witamin i białka.

Pietruszka ma właściwości moczopędne. Związki czynne zawarte w korzeniach zwiększają wytwarzanie śliny i soków trawiennych. Pietruszka może być wykorzystywana w leczeniu kamicy moczowej, przewlekłych infekcji dróg moczowych, w dnie i gośćcu. Ze względu na zawartość witaminy C, żelaza i potasu liście odgrywają korzystną rolę w łagodzeniu tzw. wiosennego zmęczenia.