Dlaczego powstaje przepuklina i jak postępować, gdy ją zauważymy?
Objawy powstawania przepukliny pępkowej u niemowlęcia
Przepuklina pępkowa to mała „górka” na brzuszku noworodka lub niemowlęcia. Staje się bardziej widoczna przede wszystkim wtedy, kiedy maluszek płacze.
To zjawisko bardzo niepokoi rodziców, ale czy na pewno mamy się czego obawiać? Dlaczego powstaje przepuklina pępkowa i jak postępować, gdy ją zauważymy?
Przepuklina pępkowa, dlaczego powstaje?
Przepuklina pępkowa jest dość powszechnym problemem – występuje aż u blisko 10% noworodków i niemowląt (częściej u wcześniaków oraz dzieci o niskiej wadze urodzeniowej).
Powodem wystąpienia przepukliny pępkowej jest niepełne zrośnięcie się pierścienia pępkowego – występuje on w miejscu połączenia pępowiny z ciałem płodu. Efektem tego niepełnego zrośnięcia jest delikatne wypuklanie się jelita.
Mity na temat przepukliny pępkowej niemowląt
Oczywiście jako, że przepuklina pępkowa jest problemem dość powszechnym, narosło wokół niego kilka mitów. Najpowszechniejszy z nich to ten, jakoby powstanie dolegliwości było efektem niewłaściwego przecięcia pępowiny oraz podwiązania jej kikuta. Według drugiego mitu przepuklina pępkowa jest poniekąd skutkiem zaniedbania rodziców – miałaby powstać po bardzo długim płaczu maluszka.
Oba te twierdzenia śmiało możemy włożyć między bajki i baśnie na półce dziecięcego pokoju.
Czy przepuklina pępkowa może być groźna i boli dziecko?
Od razu uspokoimy – w zdecydowanej większości przypadków przepuklina pępkowa nie zagraża zdrowiu naszej pociechy. Owszem – nie wygląda ładnie, ale jeśli mamy do czynienia z dolegliwością niewielkich rozmiarów, to na tym kończy się lista związanych z nią problemów. Dodatkowo, jeśli z przepukliną pępkową nie dzieje się nic złego, to głowa do góry – maluszek w ogóle nie odczuwa jej istnienia. Łatwo to poznać – gdy delikatnie dotykamy wybrzuszenia, nie powstaje żadna reakcja u niemowlęcia.
W niektórych przypadkach (podkreślamy - bardzo rzadko!) może dojść do uwięźnięcia jelita. Dzieje się tak wtedy, kiedy fragment jelita „zaklinuje” się między mięśniami brzucha. Okolice przepukliny są wówczas zaczerwienione lub nienaturalnie blade, brzuszek się powiększa, dziecko może wymiotować i gorączkować, dodatkowo z uwagi na ból malec będzie płakał. Takie objawy wymagają natychmiastowego udania się do szpitala.
Przepuklina pępkowa - kiedy do lekarza?
Przepuklina pępkowa nie musi pojawić się w pierwszych godzinach życia dziecka – możemy zauważyć ją nawet dopiero u kilkutygodniowego niemowlęcia. Kierujemy wówczas swoje kroki do pediatry, który sprawdzi, czy przepuklinę pępkową można cofnąć do brzuszka (jeśli tak nie jest, zalecane jest przeprowadzenie USG lub RTG).
Czego jeszcze możemy się spodziewać na wizycie u pediatry?
- Jeśli przepuklina pępkowa jest mała i daje się odprowadzić do jamy brzusznej, czekają nas regularne kontrole, obserwacja oraz postawa wyczekująca – w większości przypadków przepuklina wchłania się samoczynnie wciągu pierwszych dwóch lat życia dziecka.
- Lekarz może przepisać specjalne plastry, mające na celu zlikwidowanie przepukliny pępkowej – niestety, ich skuteczność oceniana jest dość nisko, u wielu dzieci plastry wywołują reakcje alergiczne.
- Jeśli przepuklina ma więcej, niż 2,5cm średnicy, lekarz może zadecydować o konieczności przeprowadzenia zabiegu.
Jak wygląda zabieg usuwania przepukliny pępkowej
Jeśli lekarz stwierdzi, że potrzebny jest zabieg staraj się nie panikować – to naprawdę nie jest poważna operacja przez wielkie „O”. Z medycznego punktu widzenia zabieg jest bardzo prosty, stąd też krótki czas jego trwania – maksymalnie 30 minut.
Na czas zabiegu maluch będzie poddany znieczuleniu ogólnemu – to jedyne rozsądne rozwiązanie. Jeśli wszystko będzie w porządku (a na pewno tak będzie), już następnego dnia po zabiegu będziecie mogli opuścić szpital.
Postawa wyczekująca – o czym warto pamiętać?
Jeżeli jednak pediatra uznał, że najlepiej będzie po prostu poczekać – zaufaj mu. Przypadki uwięźnięcia jelita zdarzają się tak rzadko, że niektórzy pediatrzy nie mają z nim do czynienia nawet przez całe lata swojej kariery medycznej. Nie ma powodu do niepokoju.
Warto jednocześnie pamiętać, że cofanie się przepukliny pępkowej można wspomóc. W tym celu często kładź maluszka na brzuchu (jest to korzystne także z wielu innych powodów) oraz nie dopuszczaj do sytuacji, w której dziecko bardzo długo zanosiłoby się płaczem.